Platon’un bir deyişi vardır :
“Çoğu insan cehaletiyle rahat etmekle kalmaz, aynı zamanda onu işaret eden herkese düşman olur.”
Bu söylemi, mağara alegorisinden doğan bir mana taşır. (Sokrates) İnsanoğlu’nun bağlı olduğu ufak ufak kümeleşen öbeklerin doğrularına, sorgulamadan, nasıl da sıkı sıkıya bağlı olduğunu gösteren bu sembolizasyonu, mağara örneklemi ile, bizlerin gözleri önüne serer. ‘Gölge dünya’ ile, neredeyse doğuşlarından itibaren, birbirlerini çevreleyen birkaç mağara insanının hikayesi… İçlerinden birinin, nihayet, zincirlerinden kurtulup mağarayı terk etmesiyle başlar hikaye; uyanış… Bu uyanışın temsilcisi, dışarıda farklı bir gerçeklik olduğunun farkına varır ve bir keşfe çıkar… Geri dönüp de anlatmaya kalkıştığında ise imkansız ile tanışır. Bulduğu yepyeni’yi, maalesef ki, mağaradakilere anlatmak mümkün olmayacaktır çünkü onlar, bildikleri yanlışları, bilmedikleri doğrulara tercih eden durağan insan bilincini temsilen hikayede bulunurlar. Mağara alegorisi; zincirlerinden kopmaya her an hazır, yenilenmeye, tazelenmeye gönüllü zihinleri yüceltir. Daima hakikatin peşinde olanları… Platon, öğretmeninin simgesel tespitini kullanarak, insan bilmezliğinin bir avuç öbek içerisinde, yeri geldiğinde, nasıl da meşrulaştığını görünür kılar. Cahilin, bildiği yanlışlardan nasıl güç aldığını… Cahilin, cehaletine nasıl sımsıkı sarıldığını... Adımını ileriye atan, tabii ki, suçlanacaktır. Doğruluğu ‘içeride’ teyitlenen her bir yanlış ile artık ‘dışarıda’ özgürdür ‘O’. Tek tek her birini çürütecektir. Küçük öbeği doğruya sürükleyemeyeceğini bilse de her bir yanlışı işaret ederek yanlışın gücünü, daha fazla, kullanmalarına izin vermeyecektir. Hepimiz konfor alanlarımızda, birbirini kollayan, kovalayan davranışlarımızla mutluyuz, biliyorum. İç güdüsel olarak alıştığımızdan yana oy kullanıyoruz, anlıyorum ancak bu sığ rutinlerle eskidiğimizi ne zaman göreceğiz ? Ya da görebilecek miyiz ? Belki de soru bu olmalı…
“Hepimiz bir bataklıkta yaşıyoruz ama bazılarımız yıldızlara bakıyor.” (Oscar Wilde)
Yıldızlara bakanlardan olabilmenin kıymetiyle…
Söylüyorum size;
-Burası çok güzel.
Sevgilerimle,
