Yakın geçmişte, sevdiğim adama;
-Evet, diyerek onunla sürdürüyor olmaktan keyif aldığım hayata, resmiyette de, niyetimi beyan etmiş oldum.
Ve bu büyük ‘Evet’ beni diğer kabullerime doğru düşünmeye itti.
‘Evet’in dilimizin derinliklerine doğru hizmet eden yoğun bir etkisi olduğuna inanıyorum ama maalesef ki aksine; bazılarımızın da; çoğu zaman, düşünmeden, kolaylıkla ağzından dökülebilen bir sözcük ve sırf bu sebeple -bilmeden- Evet’e, ‘Evet’ e sığdırdığımız güzel arzularımıza da çoğu zaman haksızlık yaptığımıza inanıyorum. İnsanın kendi -kul hakkına- girmesinden öte, kendine yapacağı daha büyük bir kötülük olabilir mi ? Şükür ki kendime tanıdığım en öncelikli lüks bu. Hayatımın erken olgunluk dönemini deneyimlediğim bu devri, sadece kendim için istediklerimle, kendi süzgecimden geçirdiklerimle idame ettiriyorum. Bunun devamlılığını getirmek adına da bedeller ödüyorum : Belki kimi zaman sert biliniyorum, kimi zaman uyumsuz görünebiliyorum ama ben kim olduğumu biliyorum (!) Öznel rızamız olmaksızın ağzımızdan çıkan Evet'lerin birer maske getirisi olduğunu; benliklerimiz üzerinde, getirisinden çok götürüsüne yol açtığını düşünüyor ve gözlemliyorum. Onamanın hayatlarımızda belirleyici bir rol oynadığını hesaba katarak; bir soruya, bir yeniliğe adım atmanın ne denli zor olduğu bilinciyle ve sorumluluğu ile hareket ediyor olmamız gerektiğine inanıyorum. Bu sebeple; Evet’i kullanmayı güç, etkisini de oldukça güçlü bulurum. Endişelerimiz, kuşkularımız zihnimizde art arda soru işaretleri üretirken, cesurca hayatın bize sunduğu fırsatlara karşı açık olabilme hali, cesaret işaret ediyor olsa gerek. Alışılmışın dışına çıkabilmek, risk almak... Bir nevi, sınırları aşmaya davet eden bir çağrı gibi, kendi kabuğunu kırmak, bilinmeyene yanaşmak ve yeni bir yolculuğa adım atmak... "Evet" demeyi, değişime izin vermenin bir ifadesi olarak yorumluyorum... Olasılıkları, kucaklayarak, karşılamanın bir tercümesi olarak... Bir sonraki karar verme noktasında kendini bulduğunda 'Evet' demenin manasını hatırlamanı istiyorum : Evetlerin hayatımızı kolaylaştırmak için değil, hayatlarımızı şekillendirmek için var olduğunu... İşin içinden çıkmak için sarf ettiğimiz Evet'lerin birer gerçek Evet olmadığını, seni senden uzaklaştırdığını görmeni istiyorum... Bir dizi seçimlerdir, bizi biz yapan… Her bir Evet ise bunun bir parçası… Evet’i; seçici bir kalp ve zihin ile büyümeye ve değişmeye yol açacak şekilde kullanıyor olmak, hayatı tüm renkleriyle deneyimlemeye ve hissetmeye imkan verecektir.
*Bir sonraki yazımda da Hayır'larımıza değiniyor olacağım. Bu iki kelimenin bizleri ne kadar güçlü kıldığını fark edebilmek ümidi ile...
Sevgilerimle,
