Hayatı(n) Budama Sanatı
Hayat, bizi bazen o kadar ustaca durdurur ki, fark etmeden en derin anılarımıza dokunur. Geçtiğimiz günlerde dostlarla bir akşam yemeğinde, kahkahaların ve sıcak sohbetin arasında bir arkadaşımız garsondan kâğıt kalem istedi. O basit hareketle ve devamındaki sürprizleri ile o masada aniden bir şeyler değişti. Yalnızca sohbet eden insanlar değil, birbirine kök salan, dalları farklı yönlere uzanan hayat hikayeleriydik artık. Kaleme dökülen birkaç kelime, masaya bırakılan o kağıt parçası, aslında bir aynaydı: birbirimize, kendimize ve hayata tutulmuş bir ayna. Şimdi o kağıt, defterimin arasında sessizce duruyor; bana insan ilişkilerinin karmaşık, ama bir o kadar da büyülü doğasını hatırlatıyor.
